Ik was vandaag naar westen van Arnhem met mijn fiets. Het eerst heb ik nog onder een brug in Arnhem gewacht omdat een grote regenbui had geteisterd de stad maar dan ben ik eerst naar Oosterbeek gereden. Aan de begin van een fietstocht wou ik niet al nat zijn. Het was koud zodat ik droeg een oude jeans.

Oosterbeek is een deel van de gemeente Renkum waar ook een monument van de Tweede Oorlog gepositioneerd. Er zijn herinneringen aan de operatie “Market Garden” op 1944. Ik heb een zwart-witte documentatie in twee delen in Youtube gezien. Ik ken ook de film “De brug van Arnhem”

Maar als Duitse heb ik tot walgens toe documentaties over de Tweede Oorlog gezien. Soms kijk ik nog enkele keren in Youtube.

Van Oosterbeek ben ik langs de provinciale weg N225 naar Renkum gereden. Aan de N782 ben ik naar Renkum afgeslagen. Ongewild ben ik van de Utrechseweg in de kerkweg afgeslagen omdat ik dacht ik zou noordelijk van deze positie. Bij nadere beschouwing van mijn plattegrond ben ik teruggegaan. Hier ben ik weer op N225 naar Wageningen gekomen en heb de verleidelijk weg aan een bos genomen om dan naar het centrum te rijden.

De winkelstraatjes waren overvol met studenten. Ik dacht de stad is een gezellig stad. Met veel pijn en moeite heb ik nog iets gezien van het centrum maar daarna wou ik naar Bennekom/Ede rijden. Aan de kruispunt Gerdestraat/Stationsstraat had ik een klein ongeval. Ik wou met de fiets de stad verlaten en was nog niet op mijn fiets. Voor me was een bestelwagen en deze autobestuurder had me nog voorkeur gegeven. Ik dacht heel leuk dit autobestuurder. Ik was ten halve op de straat da is een fiets in mijn achterwiel gekwakt. De fietser heb ik niet gezien. Ik vermoedde vaag de fietser was achter de bestelwagen, inhaalde en had me niet gezien. De wiel was nog in orde.

In Ede, in het centrum had ik dan eindelijk iets bestelt voor eten en drinken. En jonger kelner (vrouw) maakte attent op me. Ik ben helaas vatbaar voor aantrekkelijke vrouwen.

Zij had blond lang haar, slank en ook jong.

Na mijn eten was ik nog een beetje in het centrum van Ede. Omdat ik heb mijn fiets aan de café geparkeerd moest ik natuurlijk terug aan de café. Ze was weer buiten en had me vrolijk aangezien.

Met de fiets was ik nog in de Veluwe en aan een kruispunt galoppeerden ruiters met hun paarden in richting Arnhem. Het was enigszins fantastisch. De grote dieren met hun forse achterbenen en de mensen op de paarden, de snelheid waren weg van me.

In plaats van de trajecten van knoppunt tot knoppunt ben ik langs de N224 naar Arnhem gereden. Dit waren 17 km. Op straat er was veel verkeer maar op fietspad niet. De jeans was lastig.