In de zelfde fietsverhuur heb ik ook weer een fiets gehuurd. Deze keer had de fiets alleen een 3 versnelling gehad maar ik ben jawel niet Marco Pantani. Ik wilde niet berg op.

Van Breskens ben ik naar oosten gefietst. De eerste doel was Hoofdplaat, een dorpje met een klein kruispunt, een sportveld (met gazon), een kerk en enkel huizen. De buurtbuslijn 515 stopt hier om naar Breskens of Biervliet te rijden.

Over de Zuidlangeweg ben ik in Biervliet ten zuiden van Hoofdplaats aangekomen. Hier eindigt de buurtbus 515 aan de busstation met de mogelijkheid om naar Oostburg of Terneuzen te overstappen (Lijn 1 van Connexxion). Biervliet is ook een stadsdeel van Terneuzen mitsdien heb ik Sluis voor een keer in Zeeuws-Vlaanderen verlaten. Toevalligerwijs vond ik een postkantoor om mijn post te verzenden. Een Algerijnse vriendin, een Belgische en Duitse vrienden zullen van me briefkaarten ontvangen.

Aan de Ter Wallestraat in Biervliet kwam een sportieve meisje met een korte broek tegemoet. Voor dit dag heb ik ook mijn ¾ nauwsluitend sportief broek aangekleden. Misschien zij heeft opgekeken.

Van Biervliet naar Ijzendijke heeft ik de snelheid verhoogd omdat de weg lag aan de N61 en ik zag geen boom, geen huis alleen de kerktoren van Ijzendijke. 4 of 6 km later ben ik in de dorp van Sluis aangekomen. De eigen traditie was het plaatsnaambord te fotograferen.

Dit dorp heeft een marktplaats, een kerk, een of twee restaurants en een supermarkt. Op een uithangboard heb ik gezien, dat de Vlaamse gemeente Watervliet heeft alleen een distantie van 5 km zodat ik kont vlug aankomen.

Aan het bord van de grens tussen België en Nederland heb een stop gemaakt om er te fotograferen.

De fietspad in België is niet zo goed dan in Nederland. Watervliet is een deel van Sint-Laureins. Maar de distantie is te grot voor deze dag geweest. In het centrum van Watervliet er zijn een kerk, een bakkerij, een bank en één kiosk. Ginder heb ik de kranten: “De Morgen” en “De Gentenaar” gekocht.

In de bakkerij heb ik nog een croissant gekocht en terwijl een vlieg heeft me geprikt. Deze keer voelde ik een grote pijn wants de insect trof een zenuw. Ik sprang naar een stop op de fiets om naar Waterland-Oudeman te gaan want ik wilde de terugtocht aanvaarden, maar gezellig.

Via Waterlandkerkje in Nederland heb ik in Schoondijke de Nederlandse chips gegeten. Ook hier de medewerkster van snackbar zou een vuiltje in het ook op me. Zij keek ook enkel keer naar mij. Ik gloop deze meisje was ook sportieve want haar bene waren gespierd. Ik kon dat zien. Mijn huidige prestatiebeloning was een ijsje met aardbeien en crème. Het liefst ik zou in Schoondijke overnachten (met de vrouw 😉 want ik wilde niet naar Breskens gaan. Maar eindelijk ben ik nog gegaan.

Ten zuiden van het centrum van Breskens ligt zijn sportveld van VV Breskens. De voetbalclub was 1920 opgericht en spelt in de 4^e klasse in Nederland.

De landschap is heel mooi en de distanties zijn niet te grot om met de fiets niet te gaan.