Aan de laatste dag was ik in Sluis. De hoofdstad van Sluis. Maar alleen de elk uur buslijn 42 verkeert daarheen.

Aan de halte “Ridderstraat” ben ik uitgestapt. Vooraf een meisje heeft naar me gezeten. Haar arm heeft aan mijn arm geraakt. Na de ervaring met een ander Russisch meisje deze jaar weet ik, dat heeft geen belangrijkheid. Misschien er is ook de Nederlandse mentaliteit.

In Sluis centrum heeft ik een boekhandel een tijdschrift over de Nederlandse voetbal gekocht. Er zijn ook pagina’s met vrouwen voetbal. De Nederlandse Dominique Janssen heeft voor een jaar in Essen gespeld maar zij heeft de club verlaten. Ik dacht dat zij naar Nederland terug. Nu lees ik dat ze is naar Arsenal gegaan.

Maar de tijdschrift is ook interessant om de stadiongrootte te zien. Bovendien een boekje met woordzoeker was gevonden van mij daarmee ik nieuwe woorden kunnen leren.

Ook in Sluis er zijn twee winkelstraten met veel winkelen voor de dagelijkse behoefte. Aan de stadspoort er is het kanaal “Damse Vaart” van 1818 met een diepte van 3 tot 4 meter, dit naar België gaat en in Brugge eindigt Een man zwam met een neopreenpak in het water.

Een smulpartij waren de vleeskroketten met frites in een restaurant. Een nieuwe kelnerin was ook een lust voor het oog. Natuurlijk ik ben niet blind wanneer ik een vrouw zie maar ik denk dat zij werkt net en moet vriendelijk zijn. Maar eerst aan de kassa zij grimlachen. Drie vrouwen in 6 dagen vonden me aangenaam. In Duitsland kunnen het drie vrouwen in 1 jaar zeggen. Meestal raad ik altijd en tot ik heb er geweest dan zij is een koppel met een ander man maar me tegenover was zij altijd decent.

Deze vrouw in Sluis was kwaad als ik naar het toilet de restaurant verlaten.

Of ik snel een vriendin gehad wanneer ik in Nederland woon, dat weet ik niet.

Ik wil graag in Nederland wonen en werken. Misschien heb ik nog de geluk een vriendin met 37 jaar te vinden.